Daar is Daphne: In de jungle

Wow, ik heb zomaar opeens twee maanden doorgebracht in de omgeving van Tarapoto, in het noorden van Peru. Deze week heb ik me eindelijk kunnen losscheuren van de jungle. Lastig! Het was namelijk heel fijn om even op een plek te zijn, met alle interne emotionele verschuivingen... Dus ik heb het mezelf gewoon gegund. Eerst bij Munay Selva ("liefde jungle") in het plaatsje Llucanayacu (wat "koud water" betekent), waar ik een fijne tijd heb gehad. Tijd om te mediteren, te reflecteren, te schrijven, te bellen, te wandelen tussen de cacaobomen, langs de rivier. De maan werd vol en nam weer af. En het werd steeds rustiger. Ik was klaar voor wat meer reuring om me heen – op naar de luide stad Tarapoto, vol kunst, cultuur en muziek!

In het hostel El Mural vond ik daar een mooie basis, en meteen een prachtige nieuwe vriendin: Mandy. Mandy is vanuit Duitsland naar Spanje gefietst, toen met een zeilboot in Brazilië geland, en via Colombia langzaam in de jungle van Peru aangekomen. Zij was ook wel even toe aan een pauze, en we hebben samen heerlijk rustig Tarapoto verkend. Dan een dagje actie: hiken, waterval, feestje, kunstexpositie, shoppen. En dan een dagje rust: werken, kletsen, lezen, yoga doen, tarot, armbandjes vlechten. We hebben prachtige en intense momenten beleefd samen, en mooie mensen leren kennen, de fijne en bijzonder kunstzinnige community van Tarapoto 💫

We hebben samen ook "Día de San Juan" gevierd, op 24 juni, een van de grootste feesten in de selva van Peru. Het viel samen met nieuwe maan, de zonnewende (hier: midwinter!), een prachtige hike naar een waterval, diep in de jungle, met een grote groep nieuwe vrienden, én een plant-medicijn ceremonie. We zijn samen ook nog even naar Munay gegaan, voor een dagje kinderactiviteiten die de andere vrijwilligster daar had georganiseerd, mijn lieve vriendin Michelle.

Oef, de samenloop die week markeerde een keerpunt voor me – een tijd waarin het licht vanbinnen opeens weer helemaal aan ging. De tranen waren op, de storm was gaan liggen, en ik was weer helemaal vol van liefde. Liefde voor mezelf, voor het leven, voor alles en iedereen om me heen, voor alle kansen, mogelijkheden en privileges die ik heb. Ik ben onwijs dankbaar voor alle energie die die "magische week" me heeft gebracht. Mandy herkende me bijna niet meer: Wie is die vrolijke meid opeens? 😊

Badend in de good vibes gingen we de Fiestas Patronales in, een feest dat ongeveer 3 weken duurt en een beetje carnaval XL is, maar dan zonder verkleden. We hebben arm in arm door de straten gestampt, met live drums en luid geroep, hard in rondjes gesprongen, en bekertjes uvachado gedronken (in alcohol ingelegde druifjes, kleine hangover bommetjes). Ik geloof dat ik zelfs op TV ben verschenen met een klein interviewtje, waarbij ik opeens al mijn Spaans kwijt was!

Maar met de dagen, de weken, de ontmoetingen en avonturen, verliep ook langzaam mijn visum hier. Ik had nog amper iets van de rest van Peru gezien, en ik moest alweer bijna de grens over. Terug naar Ecuador was geen optie, daar heb ik dit jaar al de maximale tijd doorgebracht. Dus op naar het zuiden, en mikken op Bolivia of Chile, zo'n 2500 kilometer hiervandaan. En daar heb ik nu nog een kleine 4 weken voor... En hoewel ik nog wel maanden langer in Tarapoto had kunnen blijven, heb ik toch eindelijk mijn tas weer ingepakt, en afscheid genomen van alle prachtige mensen daar. Op de een of andere manier voel ik dat het geen definitief afscheid is geweest... Maar nu moet ik even vaart maken.

Ik ben deze week in Moyobamba, waar de verjaardag van de stad (485 jaar geleden gesticht) precies samenvalt met die van mij. Dit gaan we dus samen vieren! Ik ken hier ook fijne mensen ondertussen, en heb helemaal zin in het feestje 😄

En dan door – via Cajamarca en Huaraz (hiken!) naar Lima, en Arequipa en het land uit. Een klein maandje ergens anders, me aan de regels houden en altijd glimlachen bij migratie. Want dan wil ik weer terug omhoog. Omdat op 10 oktober land mijn lieve geweldige vriendinnetje Tedje in Peru landt. Woohoo! Ik heb dan hopelijk mijn visum weer kunnen resetten (in principe krijg je in totaal 180 in Peru, als je tussendoor even weg bent) en dan gaan we samen alle mooie highlights van dit bijzondere land af. Wat een geluk 😊