Ciudad Perdida

Ongeveer 12.000 jaar geleden begonnen de Tayrona indianen de noordkust van Colombia te bewonen. Rond 500 AD heeft deze cultuur de “Lost City” of Ciudad Perdida gebouwd, langer geleden dan de constructie van Machu Picchu in Peru. De Ciudad heette anders toen natuurlijk, en wordt nu alleen zo genoemd omdat pas in 1972 dit indrukwekkende complex van structuren, midden in de jungle en hoog op de flanken van de Sierra Nevada, weer werd hervonden.

Tot vandaag zijn de ruïnes alleen maar bereikbaar per voet, via een lange 2-daagse hike door de wildernis, langs smalle paden en door verschillende rivieren. Het is een aardige toeristen attractie aan het worden, maar nog lang niet zo massaal als dit ongetwijfeld gaat worden nu toerisme in Colombia een optie is geworden.

Hoewel onwijs zwaar op sommige momenten, wanneer je bijna steil omhoog moest klimmen in de flinke hitte en vooral vochtigheid, was het de trek helemaal waard. Matt en ik gingen samen met een groep van 7, een Nederlandse vader en zoon, twee Ozzies, twee Duitsers en een Canadees-Italiaan. Onze gids was Beto, een stille kleine local die geen woord Engels sprak en mij voldoende gelegenheid gaf om mijn Spaans-Engelse vertaal vaardigheden aan te scherpen.

Tijdens de trek sliepen we in jungle kampen, met stapelbedden en lange tafels, en altijd een fantastische gelegenheid om in de rivier te zwemmen en af te koelen. We hebben slangen gezien, kleurrijke kikkers, ongelofelijk veel vogels en vlinders en salamanders in de meest funky kleurcombinaties. We hebben nieuwe vrienden gemaakt, want zo’n ervaring zorgt dat je als groep erg verbonden wordt. En de stad zelf was indrukwekkend, en de lange uitdaging met als laatste test een trap van 1800 treden steil omhoog helemaal waard.

Weer terug in de stad waren we kapot, en hebben de eerste bus gepakt naar Palomino, een klein kustplaatje hier waar locals, indianen, toeristen en verdwaalde hippies het tot een vrolijke boel hebben gemaakt. Zon, zee en strand en elke avond cocktail happy hour, het is hier zeg maar fantastisch.

Over 5 dagen gaan we per vliegtuig richting Panama (er is namelijk geen route over het land naar het noorden!) en verlaten we dit magische Colombia. Voor nu dan, want ik kom hier maar al te graag weer een keertje terug.

De magische jungle van de Sierra Nevada

Daar gaan we dan!

Nieuwe vrienden maken tijdens het eten, met op de voorgrond de beruchte coca plant

On top of the world - Ciudad Perdida!

Colombiaaaaa

Hola amigos! We zijn nu al ruim een week in Colombia en het is fantastisch! Na een binge op de Netflix serie Narcos hadden we een beetje onze bedenkingen over dit land. Maar het Colombia van Pablo Escobar, met het geweld en gevaar is niet meer het Colombia van vandaag. Nu is het gewoon een van de onwijs mooie Zuid-Amerikaans landen, met het voordeel dat het qua toerisme een beetje achterloopt en dus nog niet zo platgelopen is.

We landden in Bogotá, de hoofdstad, een grote metropool met een publiek transport systeem waar je u tegen zegt. Vergeleken met Auckland in ieder geval. We hebben er heerlijk rondgelopen in de hippe wijk Candelaria, zijn met de kabelbaan omhoog gegaan naar het hooggelegen Montserrat (3.152m boven het zeeniveau) en zijn in aanraking gekomen met de Colombiaanse cuisine: bonen en rijst, met vlees, bakbanaan en een beetje sla (als je geluk hebt). Gluten-vrij is geen probleem hier, want er word vooral mais or rijst bloem gebruikt. Groenten vinden is dan wel weer een uitdaging, de dagen van overstromende Ooooby boxes zijn voorbij.

Het hoogtepunt voor mij van Bogotá was een koffie met Maria, mijn goede vriendin van mij die ik op de inpaklijn van Ooooby heb leren kennen. Zij komt uit Colombia en is hier op bezoek bij haar familie, en het was fijn om haar hier te zien. Na Bogotá zijn we naar Medellín gevlogen, waar we een beetje genoeg van de steden begonnen te krijgen. De iguanas in de botanische tuin waren gaaf, maar we konden niet wachten de bus naar de kust te nemen, naar Cartagena. Cartagena is een van de oudste steden in Colombia en de Spaans koloniale stijl is goed bewaard gebleven. Het is bizar op de stadsmuren te lopen, compleet met kanonnen, en te bedenken dat 500 jaar geleden er Nederlandse schepen voor de kust lagen, in een poging wat van de rijkdom van de Spaanse zilvervloot in handen te krijgen. Ons landje heeft een rijke geschiedenis hier op de Caribische zeeën.

Vervolgens zijn we doorgereisd naar Santa Marta, verderop langs de kust. Dit is een badplaats waar rijke Colombianen een appartementje aan het strand kopen. Het is ook de uitvalsbasis voor expedities in de Sierra Nevada, een gebergte hier waar diep in de jungle een Verloren Stad verscholen ligt. Wij vertrekken morgen op een 5-daagse wandel expeditie om deze stad te gaan bezoeken, een ruïne complex ouder dan Machu Picchu. Wordt vervolgd!

De straten van Bogotá

We moesten natuurlijk naar de markt

Uitzicht op de grote stad vanaf Montserrat

Kom net terug van de kapper... 

Een van de vele oude kerken

Op bezoek in de ondergronds zout kathedraal van Zipaquirá

Standbeeld van de bekend artiest Botero, een grote trots van Colombia

Een iguana in de Botanische tuin van in Bogotá

Uitzicht vanaf de stadsmuren van Cartagena

Simón Bolívar - de held en bevrijder van Colombia