maandag 19 april 2021

Echt waar?

Volgens Polarsteps zijn we alweer 80 dagen onderweg, en 2400 kilometer verder. Het voelt als een eeuwigheid en toch gaat het allemaal razendsnel. Elke dag moet ik mezelf nog even knijpen. We zijn echt in Nieuw-Zeeland? En er is hier echt geen corona, alles is vrij? En we mogen gewoon lekker rondrijden in ons busje en gaan en staan waar we willen? Een jaar in lockdown heeft zijn sporen achtergelaten en ik kan me niet voorstellen er nog steeds in te moeten zitten! Het duurt maar! Ik voel me gezegend...

We staan momenteel aan het strand, ik heb de zon zien opkomen over Cape Turnagain, waar velen jaren geleden James Cook is omgedraaid tijdens de circumnavigatie van dit eiland. Toen hij via de zuidelijke kant weer bij hetzelfde punt aankwam wist hij dat hij weer kon omdraaien, hij had een rondje gemaakt. Passend dus, want wij zijn ook een rondje aan het maken, met wat heen en weer tussendoor, en wat over en onder. Dit is trouwens ook de plek waar Māui volgens de legende de vis aan de haak had, toen hij het Noordereiland uit de zee trok. We gaan zo langs het strand lopen, op zoek naar de zeeleeuwen kolonie die hier woont. 

Het is fijn in Nieuw-Zeeland! Het busje rijdt lekker, het online werk gaat goed, de crypto's gaan vooral omhoog (hoewel wel eens omlaag), we zien veel, doen veel, ontmoeten veel en genieten van het land. De bubbel met Australië gaat deze week open, dus de horizon wordt hier straks nóg een stukje breder. Ik schaam me bijna, aangezien het er op andere plekken heel anders aan toe gaat en vrijheid het hoogste goed is. De wereld zal nooit meer hetzelfde worden, maar iets meer normaliteit is misschien wel fijn. Hoe is het daar? Is het nog te trekken? 

Iedereen die we hier tegenkomen is het erover eens dat wij precies doen wat we moeten doen nu. Dit is de tijd om Nieuw-Zeeland te zien zonder de hordes campervan toeristen die hier normaal rond raggen. En de rest van de wereld staat toch een beetje stil. We hebben geen "echte" verantwoordelijkheden en werken online? Ja gáán! Als ze horen waar we vandaan komen is het antwoord steevast: "Oh Panama... wat interessant, ik heb nog nooit iemand uit Panama ontmoet... Er is daar een kanaal toch? En Nederland, wat leuk, ik heb een neef/grootmoeder/oudoom/dochter in Nederland wonen, ben er zelf 3 keer geweest".

Dus we gaan nog even door, geen haast. We zijn lid geworden van de New Zealand Motorhome & Caravan Association, of NZMCA, en hebben een grote rode sticker met vleugels voor op ons busje gekregen. En nu zwaaien opeens alle andere NZMCA leden altijd vrolijk naar ons. We horen bij de club! Grappig is dat de rest van de club allemaal al met pensioen is en enorme motorhomes heeft, we staan er af en toe een beetje shabby bij op de golfclubs waar je mag parkeren als lid, maar zijn niet minder welkom. De meeste mensen zijn sowieso aardig en vrolijk in Nieuw-Zeeland, zeker als je verder van de stad af komt. Je hoeft maar een beetje zoekend om je heen te kijken en iemand vraagt al of ze je kunnen helpen met iets. Soms weten ze wat ik nodig heb nog voor ik het zelf weet!

De zomer is nu trouwens echt ten einde en we hebben al nachten van rond de 5 graden gehad. Even bikkelen in het busje, zeker als je in de tropen bent opgegroeid, maar nog steeds goed te doen. De herfstkleuren in al de Europese bomen hier zijn prachtig en overdag is het vaak nog steeds warm en zonnig. Nu we Wellington hebben gehad, gaan we weer richting het noorden, waar het met elke meter milder wordt, zeker aan de oostkust. We zijn door klassiek NZ wijngebied aan het rijden, geen slechte route!

Over een aantal maanden zijn we in Northland, waar bananen groeien, en koffie, en chilipepers, en naar zeggen iemand zelfs een aantal cacaobomen heeft staan. Onderweg gaan we de warmwaterbronnen bij Taupo en Rotorua maar eens even bezoeken, lang leve de tektonische activiteit onder deze eilanden! Maar zoals gezegd, no rush, we kijken van dag tot dag waar we heen rijden en waar we voor de nacht gaan parkeren. Er is nog zoveel te zien en te doen!

ps. de huidige e-mailabonnement service die ik voor deze blog gebruik (Feedburner) gaat ermee ophouden. Ik heb al jullie aanmeldingen daarom in Mailchimp gezet, en zal vanuit daar voortaan blog e-mail updates sturen!

Yes, gedaan, naar de Waiopehu Hut gelopen en daar geslapen!

Het uitzicht vanaf de hut, net boven de boomgrens...


Chili de Bulldog Terrier in housesit nummer 2


Het strand op met onze housesit doggies

Yup, daar is dan de Wellington Chocolate Factory!!!

Op het bordje achter ons: "Please don't pick the Daphne"

Takahe's bekijken, die toch niet uitgestorven waren! (in 1948 herontdekt)

In Wellington vind je ook de Weta Workshop



Happy :-)

Tot de zon ondergaat, steeds elke dag iets vroeger... op naar midwinter!

One ring to rule them all.... dit is op de Rivendell filmlocatie 

Even in de rivier springen!

Ons busje op een wijngaard, waar we een nachtje hebben geslapen

Wat doe je in de Wairarapa van NZ? Wijn proeven!

En nog meer wijn proeven

Palingen voeren in het Pukaha National Wildlife Center

De nationale vogel van Nieuw-Zeeland in levende lijve!

Tijdens de oversteek van de Rimutakas vanuit Wellington