Gelukkig nieuwjaar

"Life is what happens, while you're busy making other plans"

Ik wil jullie graag allemaal een gelukkig nieuwjaar wensen. Na alle onzin over 21 december waarop de wereld ten onder zou zijn gegaan, is de 31ste bijna een anti-climax geweest. En eerlijk gezegd is de 21e voor mij de wende al geweest, de winterzonnewende om precies te zijn, oftewel de langste nacht van het jaar. Daarna worden de dagen weer langer, ongeveer 2 minuten per dag in onze streken. Aangezien de zon hier in Berlijn (veel verder oostelijk dan Nederland!) al rond 15.30u onder de laatste dagen, kan ik de "terugkeer van het licht" alleen maar verwelkomen. En gevierd hebben we het ook.

Boy oh boy hebben wij het gevierd! Want aangezien dit waarschijnlijk de laatste Sylvester is die wij in Berlijn vieren (hoewel, never say never...), zijn mijn zus en haar lieftallige aanstaande langs gekomen voor dat ene "once in a life-time" event, het grootste oud & nieuwfeest van de wereld: Sylvester bij de Branderburger Tor. De hele week heb ik alleen maar gruwelverhalen moeten aanhoren over hoe druk het daar altijd is, dat je wordt verdrukt en vertrappeld waar je bijstaat en je uren wacht voor de toiletten. Nou, dat viel dus allemaal hartstikke mee.

We zijn er redelijk op tijd heen gegaan, rond een uur of 19u, en via de ingang bij Postdamerplatz door Tiergarten helemaal naar achteren gelopen. Met een flesje wodka dat de beveiliging heel convenient voor een flesje water aanzag naar binnengekomen, en toen begon de trek weer terug naar voren. Naar het podium, opgesteld vlak voor de Branderburger Tor, een fantastische beeld met de afnemende maan op de achtergrond. Het was slim geregeld, want om de zoveel meter had je weer een checkpunt met hekken en beveiliging. Als het dan druk zou worden, en dat zou het worden (1 miljoen mensen!!), kon elk gedeelte eenvoudigweg worden afgezet zodat er niet teveel mensen op een plek geconcentreerd werden.

Wij zagen de kans om bijna helemaal vooraan te komen, met een mooi uitzicht op de Tor, en naast een lieftallige Duitse familie, twee Senegalese studenten en een enorme groep uitermate uitgelaten gasten uit Libya. Overal om ons heen waren kraampjes met bier, Glühwein en groene kool met worst (geen grapje, dat is hier "fastfood") en op de grote schermen voor onze neus konden we goed volgen wat er zich precies op het podium afspeelde. Aaaah de muziek was trouwens om te huilen! Duitse schlagers, foute pop uit de jaren "was ik toen al geboren?" (denk: Bonnie Tyler en Pet Shop Boys), met gelukkig wel, om alles weer goed te maken, de heerlijk Zweedse Loreen die net voor 12-en Euphoria kwam zingen. Joehoe!!

En toen, *BAM*, was het 12 uur. Toosten, springen, zoenen, lachen, foto's, knuffels, zwaaien, en toen vuurwerk kijken. Dat was toch wel erg mooi, ik heb met open mond staan kijken, lekker aangeschoten als ik was. Wat een geluk dat ik daar op dat moment, met twee van mijn belangrijkste mensen op de wereld mocht staan. Mijn grootste goede voornemen is dan ook voor dit jaar: hier zijn. Hier en nu, op dit moment, NU is het leven. Als je niet op let dan mis je het.

Gelukkig nieuwjaar allemaal!