maandag 17 maart 2025

Op de evenaar

Ecuador! We hebben het tot nu toe erg naar ons zin hier! Dit land is zo divers, met zijn vier werelden in één: de majestueuze Andes (met de hoogste berg ter wereld als je vanaf zeeniveau meet), de zwoele kust, de uitgestrekte Amazonejungle en de unieke Galapagoseilanden. Die laatste slaan we waarschijnlijk over, maar zelfs zonder is er hier zoveel te ontdekken. En oh boy, hebben ze hier cacao! Ecuador is de op drie na grootste producent van het goedje, en de meerderheid daarvan is ook nog eens "fine aroma" cacao, zoals ze het hier noemen.

Ze zijn er hier erg trots op, net als op het feit dat recent duidelijk is geworden dat het bereiden van cacao als drank hier al was uitgevonden, minstens 1500 jaar voordat ze er in Midden-Amerika mee aan de slag gingen (zie details hier). Is logisch wel, want de boom zelf, Theobroma Cacao, stamt ook uit deze regionen. Helaas is er van die traditie niets meer over, en is cacao later weer geherintroduceerd in Ecuador, met als hoogtepunt de "cacao boom" in de 19e eeuw. Marktontwikkelingen en plantenziektes brachten dit alles weer naar beneden, maar door de huidige interesse in kwaliteitscacao en ook de enorme prijsstijging op de wereldmarkt (het was vorig jaar even duurder dan koper!) staat het stimuleren van de productie weer hoog op de agenda van velen hier

Op weg naar Mindo, maar tijdelijk even gestrand langs de snelweg!

Hiken in Mindo met een kleine tribe! 


En we zijn nooit meer teruggezien...

We hebben de eerste weken in Ecuador lekker de toerist gespeeld. De musea in Quito, het "midden van de wereld (Mitad del Mundo), het "cloudforest" van Mindo (bomvol vogels!) en de folkloristische markt van Otavalo, het was erg genieten. Vergeleken met Panamá of zelfs Colombia zijn de prijzen laag, de mensen supervriendelijk en het voelt allemaal erg veilig en fijn. We waren mega onder de indruk van het werk van Guayasamín, waarvan een deel te zien is in zijn Capilla del Hombre in Quito, een homage aan de menselijkheid. Oswaldo Guayasamin is een van de grootste artiesten die Latijns-Amerika heeft voortgebracht, maar we hadden allebei nooit van hem gehoord. Bizar! Ik heb zelden kunstwerken gezien die zo direct naar je ziel graaien. Zoek hem op!

Het midden van de wereld! Of nou ja, op de evenaar. Die loopt natuurlijk de aarde rond. 

Hier zou het makkelijker moeten zijn een ei te balanceren

Gewoon in de supermarkt, kwaliteitschocolade! 

Eten en bier is goedkoop hier, Kevin happy :-)

Chocolade winkel met veeeeeeel keuze! 

Op weg naar een waterfall bij Otavalo

In het huis van Guayasamín, een geweldige schilder

Rond een meer hiken met nieuwe vriendinnetjes :-)

Laguna de Cuicocha - prachtig! 

Cuicocha betekent "cavia" - zie je waarom? 

Het was wel een beetje koud overal, want we bleven steeds tussen de 1500 en 3000 meter hoogte. Tijd om te af te dalen! We hadden in Panama al afgesproken met de eigenaar van Wayta Chocolate, om een poos te komen helpen bij hun stichting. Ze zitten vlakbij Puerto Misahualli, wat lange tijd een belangrijke haven op weg naar Coca was, een stad diep in de Amazone jungle. Ondertussen kun je gewoon met de auto naar Coca, en is Misahualli nu niet meer dan een slaperig stadje, vanaf waar je met de boot verschillende jungle avonturen kan beleven. 

De "Workaway" zou iets anders zijn dan gebruikelijk. Als non-profit konden ze helaas geen maaltijden verzorgen, enkel een bed bieden. Dat bed zag er op de foto's heel anders uit dan wat we op de locatie echter aantroffen, en het bleek ook dat Victor er zelf niet zou zijn, hij was net voor 3 maanden naar Europa vertrokken. We zouden onder de hoede van zijn ouders komen. Dit gaf ons al een vreemd gevoel, maar we zijn er toch heen gegaan, we waren nu eenmaal al in de buurt. 

Maar al in de eerste dagen merkten we dat de situatie niet lang houdbaar zou zijn. We zijn echt wel wat gewend qua bikkelen en afzien voor het avontuur —maar dit was toch nog een tandje extra. Ik speel niet graag prinsesje, maar de basis stond er gewoon niet; alles was in feite een werk in uitvoering. We sliepen in een onaf gebouw waar de regen naar binnen waaide, pal naast een weg waar elk uur een bus luid toeterend langsraasde. Naast onze bedconstructie stonden nog meer stapelbedden, en uiteindelijk sliepen we er met z’n zevenen. Als het regende, veranderde alles in een modderpoel, in de keuken liepen honden en kippen overal tussendoor, het toilet miste al een tijdje een wc-bril en alles wat je aanraakte of op ging zitten was vies. Oef. Ik kan nog wel even doorgaan, maar ik wil ook niet alleen maar klagen.

De andere vrijwilligers, en ook de ouders en andere Kichwa familieleden van Victor waren allemaal toffe mensen, dat wel. Zij waren uiteindelijk de reden dat we na de eerste nacht niet zijn weggerend, en dat er die dag gelijk een cacao tour was hielp ook. Praten over cacao, chocolade maken, onze kennis weer eens in de praktijk brengen – dat was allemaal fantastisch. Maar we werden erg moe van de omstandigheden en gaven al snel aan dat we de week zouden volmaken, maar meer niet. Aan de ene kant erg jammer, want het is een mooi initiatief en ze hadden nog veel meer van ons kunnen leren. Maar om ergens fijn je energie in te kunnen steken moeten de randvoorwaarden wel in orde zijn. Een kleine droge veilige cabaña voor onszelf was al genoeg geweest... 

We hebben ze alsnog achtergelaten met een grote batch chocolade repen, mét nieuwe smaken. Dit was een doorbraak, want het was de eerste keer dat ik het voor elkaar kreeg om chocolade zonder fancy hulpmiddelen (zoals een marmeren tafel, een laser thermometer en airconditioning), toch getempereerd te krijgen. Echte jungle chocolade repen, met gember, sinaasappel en kaneel van de finca, die prachtig glanzend en knapperig uit de vormen kwam! We hebben een aantal van die repen mogen meenemen, en na een lastig afscheid zitten we nu in een hotel in Tena, om de volgende stappen te plannen. Nog even in het "Oriente" blijven? Weer terug de bergen in? Oversteken naar de kust? Een andere Workaway zoeken?

All wrapped up! 

Wachten tot de chocolade de juiste temperatuur heeft

Yes, klaar om te gieten! 

Het was werkelijk bean to bar - hier de fermentatiebox

Ons kleine chocoladefabriekje :-)

De rest was erg blij van ons te leren!

Wayta Chocolate 💕

Ons toeristenvisum voor Ecuador loopt 22 mei pas af, dus we hebben nog alle tijd hier. Grappig, het is straks de equinox, maar daar merk je hier op de evenaar dus niet veel van ;-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten