Het was raar om weer terug te komen in Colombia. In het grauwe koude Bogota. Alsof die drie maanden in Europa niet gebeurd waren! Maar dat waren ze wel, en ik heb er met volle teugen van genoten. Het is altijd beter om in de zomer in Nederland aan te komen. Iedereen is relaxter, het is fijner vertoeven. We hebben er veel uitgehaald, met eerst een paar dagen in het, nog ongeschonden, Valencia. Lekker de jetlag eruit gefietst in het Túria park!
 |
Parc del Museu de les Ciències in Valencia |
 |
Tja, we moesten natuurlijk het beroemde "Agua de Valencia" proberen |
En toen door naar Eindhoven, voor een warm welkom van Roanne en Maas, en mijn zus, mijn lieve, geweldige, mooie, prachtige, sterke grote zus. We zijn zo verschillend, maar juist daarom vullen we elkaar zo goed aan. Een verblijf in Nederland begint altijd met een dikke knuffel en het neergooien van de backpack op de zolderkamer in Boxtel 🏡 Zo fijn!
 |
Lekker aan de wandel, van Oisterwijk naar Boxtel |
 |
Met de klokhuis-podcast (On-on-onmisbare uitvindingeeeeeen) gaat de rit erg snel! |
 |
Colombiaanse arepas voor bij de BBQ
|
 |
Een verlaat verjaardagsfeestje en top welkomsfeestje! |
 |
Een van mijn cadeautjes: een dagje prehistorisch dorp met opa en oma en de bups |
.jpeg) |
Het was een mooi dagje samen! |
De tijd in Boxtel en Tilburg ging snel, zeker ook met een weekje Amsterdam tussendoor. Mijn moeder zou met haar partner Peter hun 70e verjaardag vieren in het legendarische bakhuisbos, waar ik al kampeer sinds ik een paar weken oud ben. We zaten er een week om alles voor te bereiden en het is een geweldige samenkomst geworden. Boffen met het weer ook! Het was de eerste keer dat Kevin "mijn" bos zag, en meemaakte. Lekker kampvuurtje stoken, skinny dippen in het Heerderstrand, paddestoelen bestuderen, grote potten soul-food koken, rond het vuur zitten en 's avonds in de tent genieten van de frisse boslucht en -geluiden. Het feest aan het einde was de kers op de taart. En het was dubbel feest dat weekend, want de dag erna vierde mijn vader dat hij al 25 jaar met Truus is getrouwd!
 |
Bij het Holocaust momument in Amsterdam met Marijke en Gerard |
 |
Een bezoekje aan Marken, iconisch eiland in de voormalige zuiderzee |
 |
Op bezoek bij mijn lieve oud-tante Ada |
 |
Yes, we gaan naar Artis om de baby giraf te bewonderen! |
 |
In het bakhuisbos, tijd om de blokhut op te tuigen |
 |
Lekker kokkerrelen boven het vuur |
 |
Mijn lieve moeder in haar knollentuin :-) |
 |
Kevin die met de kettingzaag aan de slag ging (boom was door Tim omgehakt) |
 |
Bij een feest hoort altijd een stukje natuurlijk |
.jpeg) |
Lieve Maria en Peter... hoeveel weten jullie eigenlijk van elkaar? ;-) |
 |
En nogmaals gefeliciteerd aan papa en Truus met 25 jaar getrouwd 🌟 |
Helaas kregen we een paar weken later wat slechter nieuws, met eerst mama die halsoverkop over haar elektrische fiets valt en op haar hoofd beland. Het was een harde klap, ze was even weg, en kwam pas weer echt bij op de IC... Iedereen flink geschrokken, en zeker Peter, die de volgende dag zelf naar het ziekenhuis werd afgevoerd met een beroerte. Allebei mochten na een dag weer naar huis, maar mama is tot vandaag nog herstellende, met flinke vermoeidheid, dubbelzien en traag praten en denken.
 |
Hier zagen Peter en mama elkaar weer na allebei een respectievelijk nachtje in het ziekenhuis... |
We hebben ook Cyprus weer bezocht, met onderweg pit-stops in Bochum (mijn vriendin van de uni in Berlijn bezocht), Praag en Wenen (het was op de route...). Wat een bof om zo tussendoor nog meer van Europa te ontdekken, beide steden hebben hun eigen pracht en praal.
 |
Praag was prachtig maar errug druk met toeristen |
 |
In Wenen begon de herfst zich al aan te kondigen! |
Vanuit Wenen vertrok onze vlucht naar Paphos, een uurtje bij Limassol vandaan, waar de broer van Kevin al een aantal jaar woont. Hij en zijn vrouw hadden net hun tweede kindje gekregen, de kleine Sasha die nog geen maand oud was toen we haar al mochten vasthouden. En hun kleine Daniel van 3 wist ook nog wie we waren! Terwijl het in Nederland al wat guurder begon te worden, zaten wij tussen de olijfbomen, carob, kamelen en granaatappels. Oh en wijn, die net als in Porto soms goedkoper was dan water. Met onze neus vielen we in een wijnfestival-botervloot, met traditionele Cypriotische muziek en onbeperkte wijn op de tap, rood en wit. Het was genieten van familie, van het eiland, van elkaar 🌞
 |
Gelukkig was het in Cyprus gewoon lekker warm |
 |
Ome Kevin en Tante Daphne 💑 |
 |
Land in zicht! |
 |
Kusje voor de kameel? |
 |
Daar is Sasha, ons nieuwste nichtje |
 |
Fijn op stap met Kevin's broer en vrouw! |
 |
Wat een luxe om een toffe oom te hebben |
 |
En een tante die rare dingen doet |
En toen weer terug naar Boxtel, voor de laatste loodjes en een fijn midweekje Rotterdam met de van Sprundels. Wat hebben we het toch goed in Nederland, een van de beste landen om geboren te worden in deze wereld. Het is alsof je de loterij wint, de voorsprong die je hebt met een Nederlands paspoort. Super willekeurig ook, wie of wat bepaald waar je geboren wordt? Ik heb nu een veilige jeugd gehad, met een goede school, en de kans om zelfs twee master opleidingen te doen met ondersteuning van de staat. Ik ben niet uitgehuwelijkt, besneden, misbruikt, gebombardeerd, overstroomd of thuisgehouden toen ik eenmaal ongesteld werd. Reizen gaat ook lekker zo, met wel 191 landen waar ik visa-vrij heen mag (Panama heeft er 149). En waar heb ik dat alles aan verdient? Ik kan alleen maar dankbaar zijn. Ben ik ook :-)
En ik ben ook mega dankbaar weer aan iedereen die ons een warm welkom heeft geheten, onderdak heeft geboden, ons op sjouw heeft genomen en ons gevoerd heeft! Mijn hart is weer helemaal vol 💗
 |
Een ijsje met onze neef Onno! |
 |
Veel rondgesjouwd samen! |
 |
En dan nog een laatste wandeling in de duinen met zijn allen... |
We hebben de Euro-trip heel decadent afgesloten met een weekje Porto, een verassend leuke stad. Het idee was eerst om een stuk van de Camino de Santiago te lopen, maar de stad zelf had zoveel te bieden, dat we vooral veel kilometers in het centrum en eromheen hebben gelopen. Zelf ben ik ook een dag met de bus naar de Porto "mountains" gereden, om daar ook nog een hele dag op en neer door de bossen te struinen. We vlogen uiteindelijk via Madrid weer terug naar Bogota, om onze weg in Colombia te vervolgen. Hoewel... vrijdag gaan we alweer van land wisselen! (daarover later meer).
 |
Bye bye Nederland! |
 |
Porto was heerlijk, wat een topstad! |
 |
De natuur in, op slechts een halfuurtje met de bus vanuit de stad |
 |
En toen de backpack weer op! |