Blij van binnen en naar buiten

Ik kan het nog steeds niet geloven, maar op woensdag 13 april, zo omstreeks 17.36u 's middags, is mijn naam afgelezen van een kaartje door een heuse lakei ("Mevrouw Gehrels, Master Studente European Societies") en mocht ik naar voren lopen waar de Hare Majesteit Koningin Beatrix, Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Willem Alexander en Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Máxima op een rijtje op me stonden te wachten. Ze hebben me een voor een de hand geschud en begroet terwijl ze me recht in de ogen keken.

In de rij van te voren hadden we het erover gehad wat je op zo'n moment tegen de Koningin zegt. Gewoon 'hallo' leek ons een beetje ongepast, maar 'goedemiddag majesteit' een hele mond vol voor zo'n kort moment. En eerlijk gezegd toen het zover was heb ik geen woord kunnen uitbrengen. Vooral van Máxima was ik helemaal ondersteboven. Die keek me aan met die intense stralende blik van haar, alsof ze er al de hele dag op had gewacht mij te ontmoeten. Toen ik wegliep voelde ik me net een bakvis van 13 die zojuist haar allergrootste idool had aangeraakt. Het was heel, heel erg bijzonder.

Na de voorstel ronde kwamen de Hoogheden in de receptie ruimte voor een drankje en een praatje. Er werd wijn uitgedeeld, en schalen met haring, bitterballen en kaasblokjes, inclusief prikkertjes met een Nederlandse vlaggetje. Het enige wat ik kon was staren naar ze, niet bevattend dat ik daar zo naast mocht staan, deze vreemde officiële mensen. Aan het einde heeft de Koningin een speech gegeven en zongen we het Wilhelmus. Met een brok in mijn keel dacht ik aan Nederland, wat toch altijd mijn thuisland zal blijven, waar ik ook terecht ga komen op deze wereld.

Foto's mochten we helaas niet maken, maar dit filmpje geeft wel een beeld van het staatsbezoek:



Wellicht dat door dit event mijn Nederlands bloed net even iets harder is gaan stromen. Het kan ook door het mooie weer komen dat zo opeens over Berlijn heen is gevallen. Of het kwam simpelweg doordat mijn rechter rem het opeens heeft begeven, net nu mijn linker weer gemaakt was. Maar ik had opeens besloten dat ik niet meer ga wachten op het geld dat ik nog als schadevergoeding voor mijn gebroken enkel zou moeten ontvangen en dat ik nú een nieuwe fiets wil.

Met Saranne was ik toevallig al langs een tweedehands winkel gelopen waar ik een mooie fiets had gezien en die kon ik niet meer uit mijn hoofd krijgen. Hij zag er nog gloednieuw uit, met goede vering in de voorvork en goede kwaliteit onderdelen. Vanmiddag heb ik Sebas meegesleept en met zijn zegen de fiets gekocht. Ik ben zo blij! We hebben gelijk een test rit naar huis gereden (mijn oude fiets staat nu eenzaam ergens in Prenzlauerberg...) en het was alsof ik vloog! Ik ben er helemaal gelukkig mee en heb mijn nieuwe Hercules gelijk veilig opgeborgen in de kelder. Dit weekend wordt een grote test want we gaan op fietstocht naar een biologische boerderij in Ihlow, een gat hier in de buurt. Kijken of we daar wat bio-eieren kunnen vinden ;)

Een fijn paasweekend gewenst!

Mijn nieuwe fiets!