Het meest zuidelijke puntje van het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland ligt, in Kiwi-stijl, gewoon op een weiland vol schapen, die vervolgens afbreekt in een klif boven de oceaan. Slopepoint heeft het, en nadat we die hadden aangetikt kwamen we aan Bluff in, waar het machtige Te Araroa trail eindigt en je lekker verse oesters kan eten. Vanuit daar kun je NOG verder naar het zuiden, namelijk naar het derde eiland van NZ. Je hebt het Noordereiland, het Zuidereiland, en.... Stewart Island!
Aangezien het een stuk kleiner is, is het gevecht tegen de geïntroduceerde possums, wezels en ratten daar een stuk beter te behappen (hoewel nog steeds bijna onoverkomelijk), en Stewart Island is dan ook een van de beste plekken hier om een daadwerkelijke kiwi (vogel) in het wild te zien.
Ook is het de plek van een van de 10 "Great Walks" van het land. Er zijn een hoop mooie wandelingen in Nieuw-Zeeland, maar de Great Walks staan net een stapje hoger op de prioriteitenlijst van DOC, omdat (voorheen) jaarlijks miljoenen mensen naar Nieuw-Zeeland komen om 1 of meerdere van deze walks te wandelen. Ze zijn beter onderhouden, de hutten hebben meer luxe en de kans om te verdwalen (of erger) is geminimaliseerd. Ze zijn zo populair dat ze vaak maanden van te voren compleet zijn uitgeboekt en ze zijn toch best prijzig. Voor een nacht in een van de rustieke wandelhutten kun je ook in een leuke Airbnb in Antwerpen slapen zeg maar.
Aangezien de toeristen al twee jaar angstvallig zijn geweerd hier, hebben de meeste kiwi's (de mensen) de kans aangegrepen om nu zelf eens een van die topwandelingen te maken. Waar ze meestal naar Engeland of Bali gingen, blijkt Nieuw-Zeeland toch ook best een leuk vakantieland te zijn! Ik had de Great Walks ook al een tijd op mijn radar, en aangezien de Rakiura track op Stewart Island een van de makkelijkere tracks is, leek het me een goede plek om te beginnen. Kevin bleef op het vasteland, hij vond de investering van een retourtje met de pont en twee nachten in een Great-Walk-hut (+$200...) toch iets te hoog om vervolgens 5 tot 6 uur per dag met een rugzakje door de bush te hobbelen.
Wandelen in Nieuw-Zeeland heet trouwens niet 'hiken', maar 'trampen'. Geen idee waarom, volgens mij weet niemand het. Maar ik heb het ondertussen aardig onder de knie en krijg er maar geen genoeg van. Na de geweldige Rakiura (waarbij ik een echte kiwi in het wild heb gezien!) kwamen we ook nog langs het tramping-mecca van Te Anau, waar de Kepler, de Milford Sound en de Routeburn track vertrekken. Ik kon zie niet allemaal doen, dus heb voor de Kepler gekozen, die me tijdens de Rakiura werd aangeraden. Naast het wandelen breng je tijdens een tramp toch ook best veel tijd in hutten door met soortgelijke gekken en raad eens waar we dan vooral over kletsen?
Na de Kepler, die Kevin ook heeft laten gaan, hebben we nu gelukkig nog een aantal prachtige "Indian Summer" weken om van het landschap te genieten terwijl we verder trekken. Het is overdag rond de 23 graden en zonnig, maar de nachten worden kouder en de winter is in aantocht. Tijd om weer richting het noorden te gaan, en aangezien de grenzen van Nieuw-Zeeland weer openen, kunnen we zelfs plannen maken om de winter in meer tropische oorden door te brengen.
We gaan nu eerst via de West Coast weer omhoog, en ronden daarmee ook onze grote Zuidereiland-loop af, en dan gaan we kijken of we een aantal weken kunnen helpen met de massale oogsten hier. Kiwi's (het fruit dit keer), appels, druiven, hops, alles moet van de velden af en de meeste boeren zitten te schreeuwen om werkers. Be a harvest hero!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten