Weer samen - de laatste week in Umeå

 

Tijd om te gaan

Het is bijna zover, mijn tijd in Umeå zit er over 9 dagen alweer op. Hoewel na de laatste sneeuwbuien in mei de twijfel toch wel een beetje insloeg of de winter in Umeå ooit eindigt, kan ik nu zeggen dat het het allemaal waard is geweest want lente/zomer in Noord-Zweden is fantastisch!! De laatste dagen wordt het hier helemaal niet meer donker en dat is verwarrend, maar ook best fijn als je om half 2 's nachts naar huis aan het fietsen bent. Licht op je fiets is hier niet nodig. De zon gaat onder om 23u en komt weer 'op' om 2.30u. Afgelopen vrijdag was er een groot studentenfeest omdat het semester is afgelopen en we hebben de hele nacht buiten staan feesten, in het 'daglicht'. Een vreemde gewaarwording.

'Zonsondergang', of wat erop moet lijken

Op dinsdag komt Sebastian aan in Umeå, om ervoor te zorgen dat ik toch echt weer mee naar huis kom. We gaan een week lang genieten van alles wat Umeå te bieden heeft: een fietstochtje naar een eiland voor de kust, het verkennen van grotten, winkelen in het schattige centrum, wandelen rond het meer en in de bossen en uiteraard Nederland van Duitsland zien winnen in de lokale sportbar (dat wordt nog wat trouwens... hopelijk doen we het beter dan afgelopen zaterdag...).

Dan nemen we op 19 juni de 'nachttrein' naar Stockholm. Ik ben niet van plan om te slapen, maar om de hele weg van het uitzicht te genieten. Het zal me wel zwaar vallen om afscheid te nemen van mijn thuis hier, van het stadje en vooral van mijn nieuwe vrienden. Ik heb de komende jaren een hoop reizen te maken om al mijn nieuwe vrienden te gaan bezoeken!

In Stockholm zien we vervolgens mijn grote zus en haar vriend, voor een paar dagen in de hoofdstad en vervolgens een roadtrip via Göteborg terug naar... Nederland! Voor even dan. Want op 7 juli is het dan weer echt tijd om naar 'huis' te gaan, Berlijn roept me weer.

"How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard"

(A.A. Milne, Winnie-the-Pooh)

Het lieflijke centrum van Umeå