Je kunt niet alles hebben

Jeetje het was vandaag wel 27 graden hier, warm en benauwd. Ik had gisteravond een verjaardag van een studiegenootje uit Singapore, Lulu, die het bij haar thuis vierde. Samen met haar zit ik tegenwoordig op Latin Jazz Dance, met invloeden uit de salsa, samba en hip hop. Het is een leuke les en heel wat anders dan Ierse dans! Na de verjaardag zijn we met een paar naar Yaam vertrokken, mijn favoriete club in Berlijn. Het staat voor Young African Art Market en meestal draaien ze reggea, dancehall of hiphop. Overdag kun je er beach volley ball spelen, of aan het strand aan de Spree hangen. Helaas is Yaam in gevaar, omdat er plannen zijn de hele Spree-oever om te toveren in een medialand, vol hoge kantoorgebouwen en chique woningen. Hiertegen zal (uiteraard) heftig worden geprotesteerd en ik ben ook zeker van plan op 9 juli gezellig mee te protesteren, zoals een goede Berlinerin betaamt. 

Nu is het alweer zondagavond en de week staat te beginnen. We zitten nu alweer bijna op de helft van dit semester, echt niet te bevatten (nicht zu fassen!). Ik heb al een van de drie presentaties die ik moet houden achter de rug, afgelopen dinsdag. Het ging over de veranderende rol van de vrouw in de samenleving en hoe de welvaartsstaat zich daaraan moet aanpassen. We krijgen in Europa namelijk te weinig kinderen momenteel. Dit is voor beleidsmakers een groot probleem, aangezien het met een kleinere beroepsbevolking lastig zal worden de steeds ouder wordende pensioengerechtigden te ondersteunen. Bovendien blijkt dat vrouwen de kinderen ook best willen hebben, maar dit eenvoudigweg niet gecombineerd krijgen met een full-time carrière. 

Dan had ik afgelopen week ook even een heimwee dipje. Ik woon ondertussen alweer bijna 8 maanden in Berlijn, veel langer dan ik ooit ben weggeweest. Met elke keuze die je maakt in het leven, vallen andere opties weg en dat kan soms benauwend voelen. En hoewel ik mijn studie fantastisch vind en ik enorm geniet van mijn leventje hier in Berlijn, vind ik het erg jammer dat ik daarnaast niet ook de belangrijke mensen in mijn leven in de buurt kan hebben. Maar ach, Nederland is toch helemaal niet zo ver bedacht ik toen en ik heb gelijk een treinkaartje naar huis geboekt. Van donderdagavond 9 juni tot maandagmiddag 13 juni zal ik weer op Nederlands grondgebied zijn. Laat het me weten als je dat weekend in de buurt van Vught, Tilburg of Eindhoven bent, want ik wil iedereen graag weer zien.

Ondertussen is het hier flink begonnen met onweren en ik ga de ramen maar eens dichtdoen. Fijne zondagavond nog allemaal en hopelijk tot snel!

De buitenruimte met strand bij Yaam

Thuis van huis

Hoewel ik natuurlijk een soort persoonlijke Koninginnedag heb gehad, voelde ik afgelopen zaterdag toch wel een milde spijt dat ik niet in Nederland was. Ik was online naar radio538 aan het luisteren, live vanaf het museumplein en wou ik dat ik erbij had kunnen zijn! De week werd nog nationalistischer (oei, hier in Duitsland is dat woord trouwens echt taboe, het voelt raar het te typen) want gisteren heb ik het Nederlandse nieuws gekeken, met de ceremonie op de Dam en de 2 minuten stilte. En dan is het vandaag bevrijdingsdag! Het is toch echt goed dat Nederland daar elk jaar weer even bij stil staat en vervolgens de vrijheid viert.

Hier gaat alles zijn gangetje. Mijn 2e semester is ondertussen goed onderweg en ik vind de vakken nog steeds interessant. Toch zijn Sebas en ik ook al verder aan het plannen. Ik kan met de Erasmusbeurs van de EU een semester in het buitenland doorbrengen en mijn Master programma heeft afspraken met de universiteit van Umeå, in Zweden. Zweden stond altijd al op ons lijstje van landen waar we heen willen en dit is een fantastische kans. Je voelt hem al aankomen: ik ga een tijdje in het buitenland studeren. Waarom ook niet he? En eerlijk gezegd voelt Berlijn steeds meer als thuis. De u-bahn heeft geen geheimen meer voor me, ik kan met mijn ogen dicht naar de uni fietsen en ik weet precies waar mijn favoriete yoghurt staat in de supermarkt om de hoek. Mensen zijn maar gewoonte dieren.

Hoewel ik Berlijn wel steeds weer met een frisse blik zie als er iemand op bezoek komt en ik alles mag laten zien. Met Tedje ben ik een weekend lang van hot naar haar gerend: het Holocaust monument, Checkpoint Charlie, het Mauerpark, de Praterbiergarten, de Branderburger Tor, Museuminsel en natuurlijk mijn persoonlijke favoriet, de Brezelbar. Het was een super weekend en wat hebben we geboft met het weer! Helaas zit er tegenwoordig bij elk weerzien een afscheid aan vast...

Ik hoop dat het bij jullie allemaal goed gaat en hoor graag was da in der Niederlande los ist. Wisten jullie trouwens dat de New Kids Turbo film hier razend populair is? >