De Nederland reis zit er weer op, de "vakantie" is voorbij. Ik ben onwijs dankbaar voor alle gastvrijheid en warmte die Kevin en ik de afgelopen 2+ maanden hebben ontvangen. Ik mis jullie nu al! Weer terug in Panama in 30+ graden kon het contrast niet groter zijn.
We hebben een mooie tijd gehad in Nederland. Tilburg, Boxtel, Amsterdam, Utrecht, Rotterdam, zelfs een uitstapje naar Antwerpen. We hebben veel plekken gezien en veel mensen bezocht. Vooral veel tijd in het mooie Boxtel doorgebracht, waar mijn fantastische grote zus een nieuw nestje heeft gecreëerd voor haar groeiende gezin. Het was voor het eerst dat ik bij het afscheid nemen een soort aarzeling voelde, waarom vertrek ik deze keer ook al weer? Misschien was het bezoek simpelweg niet lang genoeg. Of was het echt té lang geleden dat ik er was, twee jaar. Of het steeds groeiende besef dat wat echt belangrijk is in het leven, de mensen die om je geven zijn.
Hier in Panama zijn we er vooral om kerst nog te vieren met de familie van Kevin, en dan vliegen we naar Guatemala voor een nieuwe uitdaging: ongeveer 3 maanden meehelpen bij de Utopia Eco-Lodge en Cacao Farm in Semuc Champey. Mijn rol daar wordt die van "Chocolate Master", voor het geven van tours en workshops over cacao en chocolade. Het is een positie die ik al meer dan een jaar op het oog heb, en het komt er nu eindelijk van. In maart gaat Utopia ook hun eerste yoga retreat organiseren. Het is serieus een perfecte match, en dat alles met wat als fijne mensen klinken in de pijnlijk mooie jungle van Guatemala. Utopia is een juiste benaming en ik heb er zin in.
Kevin gaat ook mee om te helpen bij de bar en in de receptie, en met het algehele managen van de lodge. Het feit dat hij een compleet hostel van constructie tot groot succes heeft meegemaakt is een grote plus natuurlijk. Zijn ouders komen zelfs even langs om ons succes te wensen, ze willen sowieso meer reizen nu ze allebei bijna met pensioen en nog steeds goed ter been zijn. De vader van Kevin heeft vorig jaar een grote rugoperatie gehad en is eindelijk weer een beetje mobiel. Hij beseft maar al te goed dat gezondheid voorafgaat aan vrijheid.
Kerst in de tropen is een mooie gewaarwording. We gaan zo op verzoek van Kevin's moeder het kerststalletje opzetten en de kerstboom optuigen. Tradities die zijn ge-copy-pasted van meer noordelijke (en op deze wereldhelft dus koudere) regionen, zonder dat er eigenlijk goed is gekeken naar de culturele relevantie ervan. Mooi is wel weer dat de meeste kerstliederen op de radio hier gewoon een salsa ritme hebben, van Mariah Carey die maar een ding wil hebben ze hier niet echt gehoord en op een witte kerst hoeft hier niemand te hopen.
Nogmaals bedankt iedereen voor een fantastische tijd in Nederland. Ik ben van plan in juli alweer terug te komen, en dat is een fijn vooruitzicht voor me. De winter laat ik even aan jullie, en mocht je die zat worden dan weten jullie me te vinden!
En dan hier even een belachelijk aantal foto's van Allemaal Hele Belangrijke Mensen en ik.
We hebben een mooie tijd gehad in Nederland. Tilburg, Boxtel, Amsterdam, Utrecht, Rotterdam, zelfs een uitstapje naar Antwerpen. We hebben veel plekken gezien en veel mensen bezocht. Vooral veel tijd in het mooie Boxtel doorgebracht, waar mijn fantastische grote zus een nieuw nestje heeft gecreëerd voor haar groeiende gezin. Het was voor het eerst dat ik bij het afscheid nemen een soort aarzeling voelde, waarom vertrek ik deze keer ook al weer? Misschien was het bezoek simpelweg niet lang genoeg. Of was het echt té lang geleden dat ik er was, twee jaar. Of het steeds groeiende besef dat wat echt belangrijk is in het leven, de mensen die om je geven zijn.
Hier in Panama zijn we er vooral om kerst nog te vieren met de familie van Kevin, en dan vliegen we naar Guatemala voor een nieuwe uitdaging: ongeveer 3 maanden meehelpen bij de Utopia Eco-Lodge en Cacao Farm in Semuc Champey. Mijn rol daar wordt die van "Chocolate Master", voor het geven van tours en workshops over cacao en chocolade. Het is een positie die ik al meer dan een jaar op het oog heb, en het komt er nu eindelijk van. In maart gaat Utopia ook hun eerste yoga retreat organiseren. Het is serieus een perfecte match, en dat alles met wat als fijne mensen klinken in de pijnlijk mooie jungle van Guatemala. Utopia is een juiste benaming en ik heb er zin in.
Kevin gaat ook mee om te helpen bij de bar en in de receptie, en met het algehele managen van de lodge. Het feit dat hij een compleet hostel van constructie tot groot succes heeft meegemaakt is een grote plus natuurlijk. Zijn ouders komen zelfs even langs om ons succes te wensen, ze willen sowieso meer reizen nu ze allebei bijna met pensioen en nog steeds goed ter been zijn. De vader van Kevin heeft vorig jaar een grote rugoperatie gehad en is eindelijk weer een beetje mobiel. Hij beseft maar al te goed dat gezondheid voorafgaat aan vrijheid.
Kerst in de tropen is een mooie gewaarwording. We gaan zo op verzoek van Kevin's moeder het kerststalletje opzetten en de kerstboom optuigen. Tradities die zijn ge-copy-pasted van meer noordelijke (en op deze wereldhelft dus koudere) regionen, zonder dat er eigenlijk goed is gekeken naar de culturele relevantie ervan. Mooi is wel weer dat de meeste kerstliederen op de radio hier gewoon een salsa ritme hebben, van Mariah Carey die maar een ding wil hebben ze hier niet echt gehoord en op een witte kerst hoeft hier niemand te hopen.
Nogmaals bedankt iedereen voor een fantastische tijd in Nederland. Ik ben van plan in juli alweer terug te komen, en dat is een fijn vooruitzicht voor me. De winter laat ik even aan jullie, en mocht je die zat worden dan weten jullie me te vinden!
En dan hier even een belachelijk aantal foto's van Allemaal Hele Belangrijke Mensen en ik.
