De lange weg naar huis?

Saranne is langsgeweest! Compleet met aanhang, het was fantastisch om Roanne te zien rondstappen en met volzinnen te horen spreken, wat een dametje alweer. Ze kende het concept “tante Daphne” al van de WhatsApp videogesprekken, maar in het echt is natuurlijk helemaal anders.

We hebben een fijne tijd gehad, eerst lekker bijkomen van de jetlag plus flinke vertraging bij Mano a Mano en toen op pad in Nicaragua via Laguna de Apoyo, Granada (waar ik dus ook een tijdje heb gewoond!) en Isla Ometepe, waar zelfs Kevin nog nooit was geweest. Lekker actief geweest met kajaks, fietsen, permacultuur rondleidingen en een hoop gezwem en gezwam. Roanne vond de zee in haar achtertuin maar wat fantastisch.

Roanne in de vroege ochtend voor Mano a Mano

Zonsopkomst op de rotsen van Las Penitas ("de kleine stenen" in het Spaans)

Eerste ontbijtje samen!

Kleine schildpadjes bewonderen

Kleine kipjes bewonderen

Rocking it in de bus

Uitzicht vanaf vulkaan Maderas op Ometepe

Chillen met de billen

Even papa en mama een break geven, babysit time!

Cuuute! Ik mis ze zo...

De laatste paar dagen hebben we nog even van Leon genoten, het stadje bij Las Peñitas, en toen was het hoepla opeens weer tijd voor het afscheid... maar ik kan er weer even tegen nu, tot ik in september eindelijk weer eens Nederland kom bezoeken! Tante Daphne heeft wat baby’s te bewonderen!

Ondertussen gaat alles nog lekker hier, ben ondertussen alweer aan mijn derde visumverlenging toe en ga daarvoor een weekje naar Costa Rica, chocolade maken bij Cata Chocolate, waarvoor ik toen in juni op de plantage heb gewerkt via WWOOF. Van tree to bar :-)

Bij Mano a Mano gaat alles super, we zitten elke dag vol met mooie mensen, de hele wereld (maar toch vooral Europa) komt naar ons toe. Soms wordt het hostel al in Guatemala of Panama aangeraden, we zitten zeker op de noord-zuid route door centraal Amerika. Geen probleem dus dat de weg naar Las Peñitas eigenlijk doodloopt! Wie is de volgende die hier even een omweggetje komt maken??

Naast de hostelgastvrouw spelen, geef ik steeds meer en steeds betere yogalessen (please like mijn Yoga Facebook!), ben officieel een kombucha brouwerij begonnen en ben ik ook gevraagd straks in mei mee te helpen een nieuwe zaak in Leon op te starten. Iets met caffeïne... Nicaragua is net een speeltuin, er is hier constant zoveel aan het ontwikkelen en de kansen liggen voor het oprapen. Dat ticket naar Amsterdam straks wordt dus zeker een retourtje, ik ben hier tot nu toe nog niet klaar... Grappig hoe dingen gaan zo, dacht ik met een kleine omweg vanuit Nieuw-Zeeland op weg terug naar Nederland te zijn ;-)

Mano a Mano - welkom!

De receptie

Mijn "kantoor"

Ben volgens mij de eerste "commerciële" kombucha brouwer in Nicaragua!

Namaste - yoga bij zonsondergang

Verliefd... :-)