Vervaldatum

Onderweg naar Holmsund

Ik houd van deadlines, van einddatums (einddata?), van tijdelijke condities. Het leven is een grote stroom van eindige momenten, het nu van nu nu nu is nu alweer voorbij... Weten dat iets tijdelijk is vergroot ook je vermogen om ervan te genieten. Nu de einddatum van mijn tijd in Umeå weer in zicht komt, betrap ik mezelf erop al vooruit te kijken naar erna, naar de roadtrip door Zuid-Zweden met mijn grote zus, naar de zomer waarin ik weer terug naar Berlijn ga, Sebas weer zal zien, een groots verjaardagsfeest ga vieren, van Dresden naar Praag zal fietsen, het Oktoberfest zal bezoeken en een Europese summerschool in Bonn zal bijwonen, en naar het semester waarin ik dan eindelijk mijn (2e) Masterthesis zal gaan schrijven. Maar het maakt me ook goed bewust van het unieke van mijn momenten hier.

Vorig weekend ben ik met een vriendinnetje naar het plaatsje Holmsund aan de Botnische kust gefietst, heen aan de ene kant van de rivier, terug via de andere. Holmsund heeft niet zoveel te bieden (tenzij Pippi Langkous er zou wonen, waar ik het dorpje stiekem van verdacht), maar we hebben toch een leuke patisserie weten te vinden met goddelijke chocolade taart voor onze niet-te-missen fika.

Het uitzicht op de delta van de Umeå rivier

Mijn fietsgenootje: de lieflijke Elli uit Australie :-)

De industrie van Holmsund: houtsnippers (zo leek het in ieder geval...)

Op 30 april was het tijd voor het Valborg feest, of Walpurgisnacht, waarbij de komst van de lente wordt gevierd, en de wintergeesten met grote vuren worden weggejaagd. Mijn orkest heeft even gespeeld en verder waren er live bands, marktkraampjes and eettentjes op de campus van de uni. Toostend op de koningin ben ik toch best flink aangeschoten geworden van de droge cider (jam jam) en geëindigd in een studentenhuis met 4 Nederlanders, 1 Frans meisje en 1 Duitse jongen. Het was een vreemde mix van nationale tradities uit Nederland en Zweden, zelf gemaakt bier (een grote trend hier, want ja, de alcohol is zo duur in Zweden) en grappen over Wilders, dat allemaal op een doodgewone maandagavond.

Het Valborg vuur op de campus

Deze zondag moet ik werken in de ochtend, en 's middags vind er een grote 'clothing swap' plaats in het sportcentrum. Iedereen kon de afgelopen week kledingstukken inleveren in ruil voor coupons waarmee morgen weer nieuwe items uitgezocht kunnen worden. Ik ben benieuwd of ik wat leuks weet te vinden, zodat ik er voortaan net zo hip bij kan gaan lopen als die Zweedse meisjes en jongens. Je weet wel: broek in de veter schoenen, bloempot-kapsel, over-sized tunieken, brillen met grote zwarte rand en de ever-so-charming harem chino's... mmm misschien toch maar niet ;-)